Ziek zijn vs ziek melden?!

Ik ben op weg naar het station, heb een dikke sjaal om. Op mijn rug een tas met fluit en bladmuziek, in de ene hand een tas met concertkleren en in de andere hand een lessenaar. Ik heb aan het eind van de middag een afspraak op het conservatorium in Zwolle en ’s avonds heb ik in dezelfde plaats een concert. In de rugtas zitten drie pakjes zakdoeken en een arsenaal aan pillen en flesjes. Trachitol, paracetamol, strepsils, neusspray, keelsnoepjes, keelspray. Ik ben verkouden. Ik heb naast mijn reguliere werkzaamheden (2 dagen kantoor en een beetje lesgeven) 11 concerten en 5 repetities in 2 weken. En ik ben verkouden. Misschien zelfs grieperig, aangezien ik ’s ochtends behoorlijk zweet, mijn hoofd als een bol watten aanvoelt en mijn oren weinig herrie kunnen verdragen (leuk met een baby…). Ik heb keelpijn waarvan ik dacht dat die na een paar dagen wel weg zou zijn, maar nee hoor. Misschien toch iets van een keelontsteking?

Continue reading “Ziek zijn vs ziek melden?!”

32-crisis?

Vraagteken

De titel klinkt nu ook weer heftiger dan mijn bedoeling is, maar al een poos vraag ik me af: wat heb ik nou eigenlijk bereikt?

Op persoonlijk vlak ben ik heel tevreden. Ik ben getrouwd, heb twee kindjes, ben gelukkig en heb echt weinig te klagen en ook weinig meer te wensen. Behalve dan dat ik hoop dat ik de opvoeding van de kinderen zo goed mogelijk doe, etc. Maar op zakelijk vlak? Ik heb twee studies gedaan en daar ben ik echt wel trots op, maar verder? Soms heb ik het idee dat ik maar wat aanklungel en er gelukkig ook wat geld mee verdien.

Continue reading “32-crisis?”

(niet) Nadenken

Ik denk vaak en veel na. Normaal gesproken. Het is niet dat ik pieker, maar ik overdenk situaties, mensen, vertoond gedrag van anderen en van mezelf. Eigenlijk alles wat ik zie en opmerk. En dat is best vermoeiend. Gaat iets goed, dan denk ik daar over na. Gaat iets fout, dan denk ik er nog meer over na. Tijdens mijn supervisietraject kreeg ik de opdracht om eens minder na te denken. Makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe denk je minder na? Daar ga ik dan weer over nadenken. Maar gaandeweg het traject lukte het me om eens dingen los te laten. Dingen accepteren zoals ze zijn. Mensen accepteren zoals ze zijn. Situaties accepteren zoals ze zijn. ‘De boel de boel laten.’

Continue reading “(niet) Nadenken”

Snel, snel, snel

Ik wil altijd snel. Ik werk snel, doe snel, reageer snel, denk snel. Handel na het denken soms niet altijd even snel, maar over het algemeen is het bij mij: snel snel snel. Wat heel veel voordelen heeft, maar afgelopen tijd ben ik erachter gekomen dat het niet altijd even handig is. Soms is het beter om langzamer te gaan. Iets te laten rusten, fysiek en mentaal.

Continue reading “Snel, snel, snel”

Wat bezielt mij?

Welkom op mijn blog. Ik heet Petra en ben moeder van Joris, echtgenote van Bernd, fluitiste, onderwijskundige en in dit alles ook een ondernemer.

Graag vertel ik jullie middels blogs wat mij bezielt om in deze tijd musicus te zijn en te blijven, hoe ik steeds meer door bezieling mijn geld verdien en hoe het me meestal lukt om niet om te vallen met al mijn verschillende bezigheden.

Ik vind ‘bezieling’ maar een raar woord, maar steeds toepasselijker op wie ik ben, wat ik doe en welke keuzes ik maak. Mijn droom is dat meer mensen hun hart volgen, datgene gaan doen waar hun hart naar uit gaat en ook keuzes durven te maken waar mensen gelukkiger van worden. Zoals ik heb gedaan en nog steeds doe.

Misschien inspireer ik mensen, misschien ook niet, maar in dat laatste geval heb ik in elk geval lekker van me af kunnen schrijven 🙂