Toetsen, toetsen, toetsen

Bijna een jaar geleden schreef ik deze blog over mijn nieuwe werk. Nog maar een jaar geleden en ik heb al zoveel gedaan in dat ene jaar! Na drie maanden was ik het soort werk nog lang niet zat; integendeel: ik kreeg er veel energie van en besloot uit te zoeken of er meer werk was. Dat was er en dat is er.

Continue reading “Toetsen, toetsen, toetsen”

Paasconcertweekend

Het was me het weekend. Of eigenlijk: het waren me de weken. Afgelopen vrijdag en zaterdag gaf ik in totaal drie concerten met duo Puur. Dat doe ik wel vaker, maar het ging nu om drie totaal verschillende concerten, met totaal verschillend repertoire. Op zich is dat ook nog geen ramp, maar mijn voorbereidingstijd was prut. Zo’n drie weken voor deze concerten sloegen de virussen toe in mijn lijf.

Continue reading “Paasconcertweekend”

Les bij de kleuters

Het moment is daar: er komt een mail van juf in mijn inbox. Het thema bij de kleuters is beroepen en de juf van Joris (4) vraagt welke ouder het leuk vindt om wat over zijn of haar beroep te vertellen. Aangezien ik altijd Karlijn thuis heb op mijn thuisdagen en ik op die momenten dus niet kan assisteren bij activiteiten op school waar wel assistentie van ouders nodig is, besluit ik om een dagdeel van mijn werkdag te besteden aan muziek bij de kleuters. Ik bied aan om een muziekles te verzorgen.

Continue reading “Les bij de kleuters”

2 jaar verder

Precies twee jaar geleden had ik mijn eerste gesprek met Margreet Bijnagte. Het was blijkbaar indrukwekkend, want ik herinner me het nog goed. Ze haalde me op bij het station, reed me naar een zaaltje dat ze gehuurd had voor een gesprek en waar we een kannetje thee kregen. En waar ik niet meer kon stoppen met huilen. Ik voelde me gehoord, begrepen en liep ‘lichter’ naar de trein terug. En besloot dat zij mijn supervisor ging worden voor de komende maanden. Na een half jaar rondde ik het traject af, maar mijn werktoekomst lag nog open. Of was nog half dicht; het is maar hoe je het bekijkt. Ik was veranderd, maar mijn werksituatie nog niet. Hoe anders is dat nu!

Continue reading “2 jaar verder”

Roosterperikelen

Elke muziekdocent zal het wel herkennen: dat eeuwige gezeur rondom het vaststellen van het rooster. Pietje kan niet tijdens etenstijd (hij eet tussen 17.00 en 18.00), Klaas niet tijdens etenstijd (hij eet tussen 16.45 en 17.30) én niet voor 16.00 en niet na 18.00. Jan niet tijdens etenstijd (hij eet tussen 17.15 en 18.15) en bovendien niet voor 17.00 en niet na 18.45 uur in verband met speelclubjes, tennis én hockey. Zo gaat het nog wel even door.

Continue reading “Roosterperikelen”

Amsterdam. Ik.

Het is zondag 6 december en ik ben zenuwachtig. Al een paar dagen. Sinterklaas is alweer het land uit, dus het was geen Sinterklaasspanning. Ik pieker me suf; ook al probeer ik niet na te denken, het lukt me niet! Wat is het? Is het omdat ik een drukke week in mijn agenda zie? Met een paar afspraken waar ik nou niet echt heel veel zin in heb? Is het omdat ik veel weg ben de komende weken omdat de kerstconcertdrukte eraan komt? Is het omdat ik vanmiddag een concert in Amsterdam heb? Ik hoop dat ik daarom gespannen ben, dan is het vanavond weer over.

Continue reading “Amsterdam. Ik.”