Blog

Date

We hebben op neutraal terrein afgesproken. Ik ben, zoals altijd, wat te vroeg, dus wacht nog even in de auto, een tikkeltje gespannen. Ik bel aan, mijn date doet open. Mijn eerste indruk is prima, ik ontspan. We hebben een gesprek, heel leuk en ik ervaar een klik. Dat ik kinderen heb is voor hem geen probleem.

Of hij de klik ook ervaart? Ik weet het niet; hij laat weten dat hij me nog belt deze week. Ik zeg hem in elk geval dat ik het een fijne ochtend vond, wens hem nog een fijne dag en ga met een goed gevoel de deur uit.

Een paar dagen gaan voorbij, en uiteindelijk zie ik dat hij me belt, op vrijdagmiddag. Ik loop met de kinderen in de stad en wil daar geen telefoongesprek voeren. Hij spreekt mijn voicemail in en zegt dat hij me maandag wel weer belt. Een heel weekend in spanning zitten, vind ik geen fijn vooruitzicht, dus ik bel zelf terug als ik de kinderen voor de tv geïnstalleerd heb. Hij neemt meteen op en vertelt me dat er wat hem betreft zeker een klik was, wat ik beaam. Ik pas bij hem en bij de rest, want de rest krijg ik er natuurlijk bij als ik met hem verder ga.

Hij biedt me de baan aan! En uiteraard accepteer ik hem! Ik was het gesprek zonder verwachtingen aangegaan; het ging om een kleine baan als fluitdocent, maar gaandeweg het gesprek werd ik erg enthousiast over de organisatie: TacT Muziek. Naar mijn idee hebben we dezelfde ondernemersgeest, we durven risico’s te nemen, hebben een nuchtere kijk op de wereld. Zelfs als ik de baan niet had gekregen, zou deze organisatie op mijn lijst blijven staan in het kader van ‘mogelijk interessant voor de toekomst’. Nu mag ik vanaf komend seizoen fluitles gaan geven in Ommen aan leerlingen met een heel divers niveau. Die diverse niveaus vind ik heel fijn, want als ik ergens op vastloop is het eentonig werk. Ik wil afwisseling, haal de beste resultaten als ik verschillende dingen te doen heb, en dat krijg ik volgens mij met deze baan. Ik ben blij!