door: Petra van den Dolder

geen reacties

Blue Monday?

Blue Monday. Het is dat ik las dat het vandaag Blue Monday was; anders was het aan me voorbij gegaan. Bijna. Ik heb nooit goede voornemens op 1 januari. En ik kijk ook bijna nooit reikhalzend uit naar de volgende vakantie. De dagen vind ik juist alweer langer worden en de werkweek begint bij niet altijd op maandag, maar soms ook op zondag, of op zaterdag, of vrijdag.

Geen reden dus voor mij om me uitgerekend op deze dag neerslachtig te voelen. Het was juist wel een leuke dag. Joris was weer, na een paar dagen flinke koorts, beter genoeg om naar school te kunnen. Karlijn was nog niet ziek geworden door Joris en kon dus naar het kinderdagverblijf. Ik mocht vandaag een half uurtje bij Joris in de klas kijken. Ik heb gefietst en stukjes gelopen en dat zonder onderuit te zijn gegaan in de sneeuw/op het ijs. Ik heb een leuk onderwijskundig klusje afgerond en heerlijk fluit gestudeerd. Acquisitie heeft vandaag geleid tot nieuwe mogelijke opdrachten. Ik had geen razende trek en hoefde dus ook niet de hele dag eet-verleidingen te weerstaan. De kinderen hadden wel last van een Blue Monday en dat ontdekte ik toen ik, blijkbaar, iets te laat was bij het kdv om ze op te halen. Het was iets na 17.30 uur, dus ruim voor sluitingstijd, maar beide kinderen hadden het compleet gehad. Joris lag als ridder verkleed uitgeteld op de bank bij de bso en Karlijn trof ik aan in een maxicosi in een hangmatje. Bijna knock-out, zo’n lange dag denkt ze met één (kort) slaapje te kunnen trekken. Niet dus. GELUKKIG had ik thuis al iets aan het eten voorbereid, want eenmaal thuis zette de Blue Monday taferelen zich voort. Nog nooit heb ik zo snel, in mijn eentje (want Bernd was pas later thuis), gekookt, gegeten en de kinderen naar bed gebracht. Slechts 40 minuten had ik nodig. Karlijn at 1 hap en dacht dat het toen genoeg was. Joris at iets meer, maar wilde zonder toetje zo zijn bed in, want hij had het zo koud. Karlijn had nog wel zin in yoghurt. Karlijn bleek nog een enorme poepbroek te hebben, maar gelukkig zat het ‘binnen de randjes’ zoals we dat altijd noemen en hoefde ik dus geen kleren te verschonen. Ze lag binnen no-time in bed. Joris moest ik nog overhalen om zijn pyjama aan te doen en naar de wc te gaan. Als beloning mocht hij een kruik in bed; als een razende was hij slaap-klaar. Wilde perse een verhaaltje, dus ik koos de aller-kortste variant van De Schepping uit en toen sliep hij al zo goed als. En het was 18.25 uur.

Nu staat er een cake in de oven, zodat ik straks heerlijk mijn gewone maandag kan afsluiten. Doei!

 

p.s. het recept van de cake heb ik enigszins aangepast: i.p.v. 175 gram suiker heb ik 80 gram kokosbloesemsuiker genomen en i.p.v. zelfrijzend bakmeel 150 gram amandelmeel en 5 gram bakpoeder.

reacties | reageren