Blog

Zo’n week waarin zoveel gebeurt…

Dat ik op maandag de mondelinge toelichting van een afwijzing van een auditie hoor. Dat de commissie erg onder de indruk was van mijn auditie en ik van alle auditanten de beste beheersing op mijn instrument liet zien, maar dat ze niet op zoek waren naar een klank die ik produceer. En dat ik, zoals altijd, denk na een afwijzing: blijkbaar wacht er iets beters op me. Niet om de teleurstelling weg te drukken, maar omdat is gebleken dat dat altijd zo is geweest en nog steeds zo is.

Dat ik op dinsdag voor het eerst na de zomervakantie een dag op het conservatorium van ArtEZ ben en daar de inspirerende startmiddag van het researchproject meemaak. Dat mijn nieuwe werkzaamheden als (o.a.) ‘researchcoach’ nu echt vorm krijgen nu en enkele studenten heb ontmoet die ik komend jaar ga begeleiden bij hun onderzoek. Dat ik erg onder de indruk ben van de ‘presentatie’ van jazz pianist Marc van Roon over hoe hij onderzoek in zijn leven toepast. En dat ik nog meer concrete nieuwe ideeën voor werkzaamheden bij het conservatorium aangereikt krijg!

Dat we op dinsdagavond naar de eerste ouderavond van school gaan en van de juf uitleg krijgen over het leven en werken binnen een kleuterklas. Dat ik met de dag (en deze avond met de minuut) meer respect krijg voor juffen en meesters.

Dat we op woensdag besluiten de gastouder op te zeggen en de kinderen binnenkort naar het kinderdagverblijf/bso brengen. Dat we hiervoor alle voors en tegens hebben afgewogen en er diverse berekeningen op hebben los gelaten. En dat het goed voelt.

Dat ik op woensdagavond voor het eerst in een gehuurde ruimte in een kerk fluitles geef. En dat ik, ondanks dat ik hiermee een risico neem omdat ik op dit moment nog niet veel leerlingen heb, voel dat dit een juiste beslissing is geweest.

Dat Joris op donderdag jarig is en ik me besef dat ik vier jaar geleden lichamelijk compleet in de kreukels lag en dat mijn leven als moeder toen begon. Dat mijn ogen toch wel wat vochtig zijn als ik op school kom met de traktatie, alle kinderen hem toezingen, ik hem op de tafel zie staan (! Voor de mensen die hem kennen weten dat dit iets is wat hij niet zo 1 2 3 doet) en hem heel gelukkig in zijn klas, waar hij pas een paar weken zit, zie functioneren.

Dat ik een telefoontje krijg van ThiemeMeulenhoff dat mijn gemaakte toetsen geen feedback behoeven en dat ik klus 1 nu heb afgerond. En dat me alweer een nieuwe klus wordt aangeboden. Na de Economie en Management&Organisatie-toetsen van 3 havo, 3 vwo, 2 vmbo kgt en th en enkele modules van de bovenbouw vwo mag ik nu verder met 4 vmbo. Dat ik me inmiddels een behoorlijke Economie & M&O-freak voel.

Dat ik vervolgens ook nog word gevraagd om een extra klus bij ArtEZ te doen. Dat ik me in de luxe positie bevind dat ik nee kan (en moet) zeggen!

Dat ik op vrijdag even rustig aan kan doen en tijd kan besteden aan de kinderen.

Dat ik op zaterdag een erg leuk besloten concert geef met duo Flu&T en vervolgens op zondag nog twee concerten met duo Puur. Dat ik zie hoeveel mensen genieten van onze muziek. (Maar dat ik daarna nodig toe ben aan weekend en me besef dat ik daar nog heel wat dagen op moet wachten.)

En mocht je je afvragen of ik nu de hele week alleen maar leuke dingen heb? Nee, echt niet. Ook ik maak minder leuke dingen mee, soms kleine dingen, soms wat grotere. Maar ik vind het fijn om me over het algemeen op de leuke dingen te concentreren. Ik geniet van het leven, van mijn gezin, van mijn werk en ben gelukkig.