Blog

Baby dingetjes – fietskar

In het begin deelden schoonzus/zwager en wij een duowagen, maar al snel leek me een duo-fietskar handiger. Daarmee kon ik Joris als baby fietsend verplaatsen en ik kon hem ook gebruiken als duo-wandelwagen. We kwamen uit bij de Croozer kid for 2 (met een enorme bergruimte achterin!) en kochten er twee babyzitjes bij, twee peuterzitjes, een zonnescherm, een regenhoes en een vouwgarage (opberghoes). En we hebben alles goed gebruikt de afgelopen jaren.
Joris werd groter, kon na een paar maanden op een fietsstoeltje zitten en Koen kwam niet meer elke week. Een fietsstoeltje was toch wat praktischer dan een fietskar en de fietskar bleef een poosje ongebruikt in de bijkeuken staan.
Toen kwam Karlijn en haalden we de fietskar weer tevoorschijn. Het voordeel van het babyzitje is dat een baby er al heel vroeg in kan. En Joris is wel groot, maar nog niet te groot voor de fietskar. Daarnaast kunnen we de fietskar gewoon onder de carport, die we inmiddels hadden vervangen, naast de auto, laten staan als we hem niet gebruiken en hoef ik hem niet steeds in te klappen. De fietskar is heel handig in gebruik, maar wel een beetje te breed, te breed voor de meeste deuren.

Inmiddels weet ik al aardig goed in welke winkels ik wel en niet welkom ben met de fietskar. Zo loop ik moeiteloos door de Etos, maar bij de Kruidvat en de Trekpleister hoef ik het echt niet te proberen. Ik pas precies door de ingang van de Jumbo en bij de rolstoelkassa kan ik afrekenen. Soms kan ik niet goed inschatten of de deur breed genoeg is, probeer ik ergens in te komen en blijkt dat het niet kan. Dus maak ik rechtsomkeert en zoek een concurrent op waar de fietskar wel past.

Laatst moest ik naar het ziekenhuis om een echo van Karlijn haar heupjes te laten maken. En van tevoren dacht ik: hehe, eindelijk een plek waarvan ik zeker weet dat ik overal met de fietskar kan komen. En inderdaad, de ingang, de lift, de wachtkamer, overal kon ik in met mijn twee slapende kinderen in de fietskar. Want, nog een voordeel van de fietskar: Joris slaapt bijna nooit meer ’s middags, dat wil hij niet, maar heeft het soms wel nodig. In de wandelwagen en fietskar heeft hij altijd heerlijk kunnen slapen, dus als het weer “zo’n middag” is, ga ik erop uit. Heb ik mijn beweging gehad en Joris zijn slaap.

Een nadeel vind ik wel dat het voor de kinderen in de winter best koud was in de fietskar. Een paar weken na de geboorte van Karlijn hebben we een maxicosi hoes geprobeerd voor haar. Dat werkte wel, maar die hoes wilde ik er buiten niet in laten zitten (koud…) en ik vond het teveel gedoe om de hoes er steeds in te doen en uit te halen. Mijn moeder ging op zoek naar een skipakje en vond een warm fleecepakje. Joris kon ik erin zetten met een deken over zijn benen. Na een paar weken was het voor Karlijn ook warm genoeg met een jasje en een deken over haar benen. Nu zie ik op internet dat er voetenzakken zijn voor de Croozer, ik had er nog niet bij stil gestaan dat die dingen te koop waren. Bovendien vind ik ze vrij prijzig, dus onze oplossing voor de echte kou (voor zover die er was afgelopen winter) vind ik oke.
En inmiddels zit Karlijn in de fietskar met alleen een jasje aan, zonder deken.

Ook voordat Karlijn er was, hebben we overigens de fietskar wel gebruikt bij fietstochtjes in de zomer. Joris wilde nog wel eens op het stoeltje achterop de fiets in slaap vallen en dat leek me voor langer dan een paar minuten toch niet erg fijn voor zijn nek. In de fietskar heeft hij meer steun aan de achter- en zijkanten als hij in slaap valt.

Bernd en ik hebben allebei een koppeling aan de fiets bevestigd, zodat we allebei de fietskar achter de fiets kunnen hangen. Dus bij fietstochten kunnen we zo wisselen als we dat willen. Het fietst namelijk toch wel even wat zwaarder: de fietskar is 14 kilo en onze kinderen zijn samen inmiddels zo’n 30 kilo.

De fietskar is niet goedkoop; we hebben er zo’n 450 euro voor betaald exclusief alle accessoires, maar we hebben er al jarenlang enorm veel plezier van.