door: Petra van den Dolder
geen reacties
Toen Joris een baby was, wilde ik graag controle over alles hebben en houden. ’s Ochtends bedacht ik me al hoe de avondfles zou uitkomen. Als je dat de hele dag door bedenkt, heb je best wel een gestreste dag. Nu heb ik daar veel minder last van. Ik zie wel wat de dag me brengt en hoop dat ik de meeste afspraken zo goed mogelijk qua tijd kan nakomen. ‘Ik zie wel hoe het loopt’ geeft me een heel relaxed gevoel.
Toch zou ik Petra niet zijn als een goed gestructureerde dag me veel voldoening geeft.
Een paar weken geleden was zo’n dag. We stonden om 7.30 op, nadat Joris iets eerder bij ons in bed was gekropen (en ik er die nacht twee keer uit was geweest voor de fles). Ik maakte ontbijt klaar, haalde Karlijn uit bed voor de fles en we ontbeten allemaal tegelijk. Bernd bracht daarna Joris naar de peuterspeelzaal en reed vervolgens door naar zijn werk om pas ’s avonds laat weer thuis te komen. Ik legde Karlijn op bed en ging douchen. Vervolgens ging ik met Karlijn de stad in: eerst naar de Etos voor nog een Difrax-fles en naar De Tuinen voor magnesiumtabletten (wonderspul tegen vermoeidheid!). Vervolgens naar de AH voor de boodschappen en naar de bakker voor brood. Dat ze niet meer hadden, dus dat ik maar voor de volgende dag bestelde. Thuis ruimde ik alle boodschappen op en gaf Karlijn weer de fles. Ik ging nog een kwartiertje fluit spelen om daarna met Karlijn Joris van de peuterspeelzaal op te halen. Thuis volgde een lunch en ruimde ik de vaatwasser uit en weer in. Deed Karlijn in de tummytub, negeerde haar gekrijs dat pas ophield toen er weer een fles in ging. Na de fles deed ik een powernap op de bank met Karlijn op mijn buik en Joris voor de tv. Toen kwam er visite: iemand die ik bij zwangerschapsfitness had leren kennen en die vier uren na mij is bevallen 🙂 Ze kwam gezellig met haar kleine dochter en grotere zoon. Had Joris ook weer even een speelkameraadje. Karlijn kreeg weer de fles, visite ging weg, ik deed Joris in bad. Ging koken (euhm, pannenkoeken uit de magnetron. Gemak dient de mens en Joris vond het een feest), Joris en ik gingen eten. Daarna mocht Joris het Sinterklaasjournaal kijken om daarna naar bed te gaan. Joris wilde niet in zijn eigen bed maar in een geïmproviseerd bed op de grond: voedingskussen als kussen en het gehaakte dekentje van tante Jolanda als dekbed. Prima, maakt mij allemaal niet uit. Toen ik na een uurtje kwam kijken vond ik hem gewoon in zijn eigen bed. De grond zal toch te hard hebben gelegen 🙂
Karlijn was wat onrustig in bed en het was nog geen flestijd. Ik had op dat moment nog geen draagdoek, dus ging ik naast het bed zitten en legde mijn hand op haar hoofd. Met dat ik dat deed herinnerde ik me dat ik dat bij Joris ook vaak deed. Grappig om te merken dat ook Karlijn daar rustig van wordt. Karlijn sliep nog een half uurtje en werd toen wakker voor de fles. ’s Avonds kon ik mooi nog wat actiepunten wegwerken (deels met Karlijn op de arm, want krampjes…), want hoewel ik verlof heb van al mijn werk, blijven er (gelukkig!) wel concertaanvragen binnen komen die natuurlijk verwerkt moeten worden. Ik vouwde nog een was weg en keek tv. En gaf vlak voor ik naar bed ging Karlijn nog de laatste fles van de dag, En ’s avonds laat kwam Bernd weer thuis.
Ik had een goede dag, alles liep gesmeerd, wauw! Als ik weer eens te maken krijg met een off-day, zal ik mezelf verplichten deze blog te herlezen om te beseffen dat het ook eens wel goed gaat 🙂