door: Petra van den Dolder

geen reacties

Draagdoek

Een paar maanden geleden las ik de blog van collega-fluitiste Judith Geevers over de draagzak die zij had aangeschaft voor haar zoontje, omdat hij regelmatig last had van krampjes. Toen Karlijn dezelfde symptomen vertoonde, ik het idee had dat ze wel erg graag bij me wilde zijn en ik halve dagen met haar op de arm rond liep, dacht ik terug aan de blog van Judith, herlas hem nog eens en ik was meteen om: ik wilde ook een draagzak.

Judith heeft een Bondolino, maar omdat zij niet in de buurt woont en ik wel eerst een draagzak of draagdoek wilde proberen, plaatste ik op facebook een oproepje wie er ook zo’n draagdoek had en wel bij mij in de buurt woont. Een Bondolino had niemand (of wel, maar dan uitgeleend), maar ik kreeg wel verschillende positieve reacties over een Mei Tai. Het klonk me wat Chinees en niet-Petra in de oren, maar een paar echte pro-dragers waren weg van de Mei Tai dat ik mijn vooroordelen overboord gooide. Een draagdoek is veel ergonomischer dan een draagzak (met mijn rug heel belangrijk). Een Mei Tai is geen lange lap stof, maar bestaat uit een rugpand met een knoopbare heupband en schouderbanden. Hij is simpel in gebruik en vereist geen lastige knooptechnieken (je moet alleen een dubbele knoop kunnen leggen, maar zover reikt mijn knooptechniek nog wel :)).

De volgende dag wilde er zelfs al iemand even langskomen, zodat ik haar draagdoek kon proberen met Karlijn erin. En het voelde goed! Dezelfde ochtend besloot ik meteen zelf één aan te schaffen via Dragen&zo: de Mei Tai Diva Essenza en ik koos voor de kleur Antico. De volgende ochtend had ik hem al in huis. De eerste paar keer knopen was even wennen, ik knoopte te los, Karlijn hing wat te laag en daardoor voelde ik het meteen in mijn rug. Maar elke keer ging het beter en na zo’n 10 keer kan ik wel zeggen dat ik het knopen wel onder de knie heb. Wel heb ik nog een spiegel nodig en weet ik ook nog niet zo goed hoe de mooie brede banden ook daadwerkelijk breed over mijn schouders blijven zitten, zodat de druk nog beter wordt verspreid. Ik knoop nu strak genoeg (maar ik blijf wel steeds een ietwat ongemakkelijk gevoel bij mijn buik hebben waar de knopen liggen: ik ben tenslotte een blazer en heb graag genoeg ruimte om goed te ademen; net iets te strakke broeken vind ik ook niet fijn bijvoorbeeld) en vraag me soms af of ik Karlijn niet plet. Internet heeft me geleerd dat het zo goed als onmogelijk is dat je een draagdoek te strak knoopt, dus ik ga er vanuit dat ik Karlijn niet kan pletten.
Ik knoop de doek graag over mijn shirt en draag er dan een jasje over. De doek met Karlijn erin is best warm en zo kan ik makkelijk een laagje kleding uit doen.

draagdoek1

Ik heb Karlijn inmiddels meerdere keren in de draagdoek gehad en zij vindt het heerlijk! Ze slaapt er heerlijk in, heeft weinig tot helemaal geen last van krampjes en huilt weinig tot niet. En ik heb mijn handen vrij en krijg geen lamme armen. Een wandelwagen gebruik ik alsnog wel heel graag, ook omdat deze vooral heel praktisch is met boodschappen doen bijvoorbeeld. En buitenshuis heb ik de draagdoek nog niet gebruikt, maar voor binnenshuis is het tot nu toe een top-aankoop gebleken.

Natuurlijk wilde ik weten waarom een draagdoek zo goed werkt en las onder andere deze site. Een draagdoek is dus niet alleen handig om je handen vrij te hebben en het huilen te verminderen, het heeft zoveel meer voordelen! Als ik dit eerder had geweten en ik had op een eerder moment al wat pro-draagdoek mama’s gekend, had ik er bij de geboorte van Joris al één gekocht.

Ik heb mezelf nooit als draagdoekmoeder gezien, en nog moet ik er aan wennen, maar ik merkte direct de voordelen en ben echt om. Wat ik (nog) niet ben, kan ik wel worden. Ik ben benieuwd hoe lang ik de draagdoek zal gebruiken!

reacties | reageren