Blog

Een week van Petra II

En eten we lekkere appeltaart die ik de dag ervoor gemaakt heb. ’s Avonds blijft familie eten en staan zelfgemaakte lentesoep, broodjes hamburger en broodjes knakworst op het menu. Met een ijsje na, uiteraard.

Maandagochtend ga ik met Joris naar het zwembad, de laatste keer voor de zomervakantie. ’s Middags ga ik met hem wandelen en doen we verder rustig aan. ’s Avonds neem ik de tijd om even achter de computer te duiken en heerlijk ongestoord fluit te studeren. Ik ben bezig met de Sonata da Camera van Marius Flothuis voor fluit en harp, een stuk dat we voor 2015 op het programma hebben staan, maar waar ik nu alvast mee bezig ben, omdat ik niet weet hoe ik er rond mijn bevalling aan toe ben.

Dinsdag zit ik vroeg in de trein; ik heb de hele dag afspraken in Arnhem bij ArtEZ. In het kader van mijn huidige functie, maar praat ook met deze en gene over eventuele werkzaamheden bij andere afdelingen binnen ArtEZ. Ik word er enthousiast van en zie steeds meer en concretere mogelijkheden. Dinsdagavond geef ik thuis nog fluitles en daarna ben ik aardig op. Ik neem me altijd voor maximaal twee dagdelen ‘te werken’, zodat ik één dagdeel heb om rustig aan te doen, wat niet overbodig is met mijn zwangerschap. Maar soms komt het er niet van.

Op woensdag breng ik Joris naar de gastouder, studeer verder aan Flothuis en heb in de middag een sollicitatiegesprek. Details laat ik achterwege, maar ik vond het in elk geval een prettig gesprek, ongeacht de uitslag. Daarna haal ik Joris weer op, neem hem even mee naar de afspraak met de manueel therapeut waar ik hem met een tablet op schoot op een stoel zet. Soms kan het even niet anders. ’s Avonds werk ik wat mail weg en plof daarna op de bank naast mijn man, met een zak chips. Fout, door de week, maar zo’n zin…

Op donderdag zit ik weer vroeg in de trein om op tijd in Arnhem te zijn voor een teamoverleg. ’s Middags haal ik Joris op bij de gastouder en ga met hem naar het voorspeeluurtje van harp en cello van de muziekschool in Meppel. Afgelopen maanden heeft Annegreet Rouw zich over de harpklas ontfermd; ik vind het leuk om het resultaat te horen en Joris mee te nemen naar een laagdrempelig concert.

Na afloop komt Annegreet gezellig bij ons eten en kletsen we wat bij. Vaak doen we dat in de auto op weg naar een concert, maar ons laatste concert is alweer twee weken geleden; de volgende pas volgende week en zo lang kunnen we niet zonder elkaar 🙂

Vrijdagochtend ga ik met Joris naar peutergym, ook al de laatste keer voor de zomervakantie. ’s Middags heb ik een intake voor de peuterspeelzaal waar Joris vanaf september naartoe gaat en gaan we nog even langs mijn schoonouders. ’s Avonds ga ik nog naar een trouwdienst van kennissen.

Zaterdag en zondag zijn we lekker aan de kust! Niet met z’n drieën: Joris leveren we af bij pake en oma op de camping waar hij een nachtje in de caravan mag logeren. Wij overnachten in een heel fijn hotel, gaan heerlijk uit eten, fietsen door het bos naar het strand, genieten van de zee en van elkaar.

Zondagochtend bel ik voor het eerst met 112; een heftige ervaring rijker: we rijden naar een dorp om een wandeling te maken en komen onderweg een situatie tegen met daarin een suïcidaal persoon. Mijn hart zit in mijn keel, Bernd stopt de auto, ik grijp naar mijn telefoon, ben blij dat er inmiddels ook vier motorrijders die voor ons reden rechtsomkeert hebben gemaakt, bel 112, zie nog een andere auto stoppen en na zo’n 3 minuten is de politie er. We concluderen vrij snel dat wij nu niets meer kunnen doen en vervolgen onze weg. Op de terugweg moeten we weer langs dezelfde weg, zien nog steeds een politieauto staan, maar verder lijkt het rustig. We hopen (en verwachten) dat het goed is afgelopen, en dat de persoon in kwestie heeft afgezien van zijn poging.
’s Middags halen we Joris weer op en gaan naar huis, met gemengde gevoelens wel terugkijkend op een fijn weekend samen.