Blog

Muziek studeren met een kind

Anderhalve week na de bevalling ben ik weer begonnen: om weer conditie te krijgen, omdat ik er weer zin in had en om Joris te laten wennen aan het geluid. Natuurlijk was hij het geluid al gewend toen hij nog in de buik zat, maar zonder demping van vruchtwater is een fluit toch wel aanzienlijk luider… Joris slapend, Joris wakker in de box, ik studeerde wanneer ik er zin in had. In het begin deed het hem helemaal niets. Op een gegeven moment werden de tonen vanaf de d3 te luid en begon hij te huilen. Vervelend voor hem, maar daar moest hij maar aan wennen, vond ik. Ik herinner me nog goed dat toen hij net kon zitten en nog lang niet kon praten, hij altijd geluid begon te maken zodra ik ging studeren. Niet heel handig voor mij, maar ik besefte dat hij dát geluid alleen maakte als ik studeerde en hij op zijn manier mee wilde doen/mee deed. Hij vindt het niet altijd leuk als ik ga studeren, maar het hoort er nu eenmaal bij. Meestal zie ik dat hij op die momenten weer ‘nieuw’ speelgoed uit de kast pakt. Hij heeft weinig oog voor puzzels, maar vaak pakt hij puzzels als ik aan het studeren ben. Hij leert zichzelf vermaken, want hij weet dat hij niet elke minuut wat tegen me kan zeggen. Wat ik ook hoop, is dat hij mee krijgt dat iets niet vanzelf lukt: studeren hoort er nu eenmaal bij. Elke dag. Toonladders zijn voor mij (en inmiddels ook voor hem) vanzelfsprekend.

Vorig jaar, toen was Joris 2, begon ik met het studeren van Why? van Ned McGowan dat over de oorlog gaat en in het middendeel fantastische moderne technieken bevat. In het begin schoot Joris naar de andere kant van de kamer, keek me aan met grote ogen en zette het op een huilen. Dat vond ik toch wel wat sneu en Why? studeerde ik alleen maar als hij ‘s avonds sliep. Na een paar maanden pakte ik het stuk weer op in zijn bijzijn en wat gebeurde er nu? Ik begon aan de moderne technieken, Joris keek me aan, en begon te schateren! Het laatste halfjaar is geen noot hem meer te hoog, ik kan gerust tot de c4 spelen (waarschijnlijk heb ik al voor een gehoorbeschadiging gezorgd…). Vaak zegt hij dat hij orkest gaat spelen als ik ga studeren. Hij pakt zijn lessenaar, zet er zijn muziekboek op, legt het Jip en Janneke boek op de grond als ‘orkestpodium’ en start met dirigeren of speelt een instrument (de laatste dagen is hij in de ban van de mondharmonica).

Ik maak minder studie-uren dan ik eigenlijk zou willen, want ik vind 3 kwartier aaneen studeren waar Joris bij is wel een max. Als hij ’s middags een uurtje slaapt, studeer ik vaak en zoek en maak gebruik van de momenten waarop Joris er even niet is, want studeren met Joris kan, maar echt flink studeren, loopjes tot in den treure spelen, dat kan ik alleen met 100% concentratie. En dat is met een kind (mijn kind) dan net niet te doen. Ook al is hij stil en speelt hij lekker met de puzzels, soms gaat er een beker drinken om of zit zijn luier vol, of valt hij van de bank. En dan moet ik toch echt even meteen de fluit weg leggen.